Rozdział I - " Hogwart"

Na łóżku leżał młody, przystojny chłopak o burzy ciemnych, długich włosów. Na biurku stała klatka z pięknym puchaczem, a nad biurkiem, na ścianie, wisiały plakaty dziewczyn w bikini oraz chłopców na motorach. Drzwi rozwarły się szeroko i do pokoju wszedł  mały skrzat domowy ubrany w szmatę zakrywającą mu tylko intymne części ciała. Podszedł do łóżka na którym leżał chłopak i uderzył go w głowę swoją małą piąstką.
- Pani kazała Stworkowi obudzić Syriusza! Stworek bardzo nie lubi Syriusza! O nie! Ale to co Pani każe jest święte! - zaskrzeczał skrzat i wyszedł z pokoju.
  Syriusz podniósł się z łóżka i przeklną pod nosem. Podszedł do swojej szafy i otworzył ją z hukiem. Wyjął z niej swoje dżinsy oraz sweter z godłem Gryffindora i ubrał się pospiesznie. Wyszedł ze swojego pokoju i miękkim krokiem podążał do kuchni.
-Jesteś! W końcu! Siadaj, śniadanie już czeka. - odpowiedziała kobieta która siedziała przy stoliku. - I znowu ten sweter, czy nie mówiłam ci żebyś go wyrzucił?
 Młodzieniec prychnął i odrzekł :
- Matko, to że CI się nie podoba, nie znaczy że muszę go wyrzucać. To jest mój ULUBIONY sweter.
Kobiecina skrzywiła się, ale nie skomentowała tego stanu rzeczy, tylko zaczęła jeść swoją porcję jajek. Chwilę po tym incydencie do pokoju wszedł przystojny chłopiec o krótkich ciemnych włosach i oliwkowej cerze. Ubrany był w czarną szatę czarodzieja ze złotymi guzikami.
- Regulusie! Siadaj syneczku,już śniadanko zrobione. Stworek specjalnie ci zrobił herbatkę z cytryną.  - odparła  mama.
- Dziękuję ci Stworku. Która jest godzina? Za ile jedziemy do Hogwartu? - spytał Regulus.
- Jest godzina dziewiąta, więc z domu wyjeżdżamy za godzinę. - odpowiedział obojętnym głosem Syriusz wstając ze stołu i wychodząc do swojego pokoju.
 W swoim małym zakątku oblepionym mugolskimi plakatami i barwami Gryffindoru spędził całą godzinkę pakując się do Hogwartu. Pakował po kolei wszystkie książki i ubrania, pieniądze, Mapę Huncwotów (która w te wakacje była u niego) inne potrzebne rzeczy. O godzinie dziesiątej wyszedł ze swojego pokoju zamykając go na klucz, który schował głęboko do swojej kieszeni.
- Pospiesz się! Już wychodzimy! - wykrzyczał do niego jego ojciec, Orion.
 Pospiesznie wyszedł z domu i podążał za swoją rodziną na Ekspres Hogwart.
   Gdy doszli na miejsce Regulus czule pożegnał się z rodzicami a Syriusz rzucił im nędzne "cześć". Nie zastanawiając się, chłopak rozpędził się i przebiegł przez metalową rurkę na  Peron 9 i 3/4. Rozejrzał się. Dookoła biegali uczniowie Hogwartu. I ci mali i ci duzi. Zobaczywszy, jak jeden pierwszoroczniak wywrócił się uderzając o pociąg roześmiał się i wszedł do niego.  Zaczął się rozglądać po przedziałach szukając przyjaciół i przypadkiem popchnął jakąś nieznajomą mu dziewczynę.
- Och! Bardzo cię przepraszam. - rzekł i uśmiechnął się.
Dziewczyna się zarumieniła. Miała piękne blond włosy i niebieskie oczy, oraz pachniała lasem.
- Nic się nie stało. Po prostu bardziej uważaj jak chodzisz. - roześmiała się i odeszła.
Zaciekawiony Syriusz poszedł dalej. W jednym z przedziałów zauważył swoich kumpli.
- Łapa! Jak miło cię widzieć przyjacielu! - powiedział  jeden z trzech chłopców.
- James! Jak dawno cię nie widziałem. - uśmiechnął się.
- To co?  W tym roku sumy? - spytał chłopiec o brązowych włosach.
- Lunatyku... A ty tylko o nauce... A właśnie, przecież mianowano cię prefektem! Nie powinieneś być teraz z innymi prefektami? - spytał  rozbawiony James.
- A właśnie! Kompletnie zapomniałem! Spotkamy się później... - odpowiedział i wybiegł z przedziału.
Reszta podróży spłynęła im na graniu w gargulki oraz  żartowaniu sobie. A gdy przyszedł Remus zajadali się słodyczami.